کلبه ی شعر

شعر را باید خواند، شعری که زندگیست

کلبه ی شعر

شعر را باید خواند، شعری که زندگیست

سقف عشق


سقف ما خیلی کوتاهه، نمی تونیم پا بشیم

نمی تونیم توی این دنیای بسته جا بشیم


بیا تا با همدیگه، سقفامونو خراب کنیم

دستا رو به هم بدیم، غصه ها رو جواب کنیم


می تونیم با همدیگه، به غصه هامون بتازیم

می تونیم با همدیگه، روزای خوبی بسازیم


مثلِ دو تّا قناری ما  زیر آسمونِ عشق

بسازیم با همدیگه، کاخ ِ چل ستونِ عشق


کاخی که پنجره هاش، چشمای ما دو تا باشه

تو دل ِ ایوون و باغش، همیشه صفا باشه


آسمون عشقمون، بسته به پروازمونه

 پرنده که عاشق باشه، تو قفس نمیمونه



آرشام ارجمند
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد