کلبه ی شعر

شعر را باید خواند، شعری که زندگیست

کلبه ی شعر

شعر را باید خواند، شعری که زندگیست

برگرد


محبوب دل آرامم ، بی تو نفسم آه ست

بی تو دلم افسرده، جانم تهِ یک چاه ست


بی رویِ تو نابودم، ویرانه ای از جنگم

آشفته و بی حالم، چون چنگیِ بی چنگم


برخیز و بیا ای جان، من منتظرت هستم

در کوچه و پس کوچه ، من در به درت هستم


ماندم وسط دریا ، تو کشتیِ نوحم باش

با گرمیِ آغوشت، آرامشِ روحم باش 


برگرد که شبهایم، بی رویِ تو خاموشست

بی تو تنِ تنهایم، محتاج به آغوشست


برگرد و کنارم باش، با عشق پناهم باش

در ظلمت اندوهم، روشنگرِ راهم باش



آرشام ارجمند


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد