کلبه ی شعر

شعر را باید خواند، شعری که زندگیست

کلبه ی شعر

شعر را باید خواند، شعری که زندگیست

شعر -بهنام رادمنش -دکلمه از آرشام ارجمند

پر می کنم با اشک خود گلدان شعرم

در کاسه ی خون، ریز کردم نان شعرم

تلخ است اما تلخ و شیرین می شود گاه

با یادگار قند تو فنجان شعرم

تو فصل پاییزی چنان بی مهر بودی

من قصه ی افسرده ی آبان شعرم

دور از تو چشمانم به باران خو گرفته ست

دور از تو چون ابری پر از باران شعرم

دنیا دماوند است و من رستم که بی رخش

با جام می طی میکنم هر خوان شعرم

هر گاه دلتنگ تو بودم شعر خواندم

از بخت بد گم کرده ام دیوان شعرم




نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد